نکاتی در مورد گویندگی انگلیسی؛ چرا و چطور گوینده انگلیسی شویم؟

یکی از مشاغل مرتبط با رشته‌ی زبان انگلیسی گویندگی انگلیسی است. به عنوان کسی که به زبان انگلیسی تسط دارد، می‌توانید با کار کردن روی توانایی خواندن و تلفظ خود در زبان انگلیسی به یک گوینده‌ی خبر انگلیسی تبدیل شوید و به میزان قابل‌توجهی از این راه کسب درآمد کنید. علاوه بر شبکه‌های خبری تلویزیونی و رادیویی بسیاری از سایت‌ها و شرکت‌های تولید محتوا به مهارت شما نیاز داشته و بابت آن پول خوبی پرداخت می‌کنند؛ اما آیا هر فردی که انگلیسی بلد است گوینده‌ی انگلیسی خوبی است؟ چطور و با توجه به چه نکاتی می‌توانیم این مهارت را به دست آوریم؟

گویندگی انگلیسی مهارت در خواندن است

برخلاف تصور عامه گویندگان خبر با شما صحبت نمی‌کنند بلکه نوشته‌ها را از روی مانیتوری که روبه‌رویشان قرار دارد می‌خوانند. پس عملا نه نیازی به حفظ کردن خبر دارید؛ نه قرار است مکالمه‌ی انگلیسی خود را تقویت کنید. تمام آن‌چه که برای گویندگی انگلیسی به آن نیاز خواهید داشت توانایی خواندن بی‌وقفه و تلفظ صحیح لغات و جملات است.

توجه به جلوگیری از تداخل زبان فارسی

در گویندگی خبر انگلیسی بیش از هر وقت دیگر باید مراقب این باشید که native به گوش برسید. این یعنی باید تداخل‌های زبان مادری را به حد صفر برسانید. در مکالمه‌ی انگلیسی شاید اهمیت این موضوع کمتر باشد؛ چرا که شما صرفا با ادای دست و پاشکسته‌ی لغات هم می‌توانید منظور خود را برسانید؛ اما در گویندگی هدف تنها انتقال منظور نیست؛ شما باید مشابه انگلیسی زبانان به گوشی برسید. این در تمام زبان‌ها صادق است. شما در خبر فارسی نیز گوینده‌ای سراغ ندارید که لهجه داشته باشد یا به جای زبان معیار از زبان محلی خودش استفاده کند.

تعدادی از تداخل‌های رایج فارسی در انگلیسی

برخی از صداهایی که در زبان انگلیسی وجود دارد در فارسی دیده نمی‌شود. این مسئله باعث می‌شود معمولا فرد فارسی‌زبان صدای انگلیسی را با صدای مشابهی در فارسی جایگزین کند. مثلا صدای th در انگلیسی را در نظر بگیرید. این صدا در انگلیسی با قرار گرفتن زبان در بین دندان‌های بالا و پایین و دمش هوا ساخته می‌شود. th در انگلیسی گاهی با لرزش سیب آدم در ناحیه‌ی گلو و گاهی بدون آن تلفظ می‌شود؛ اما از آن‌جایی که هیچ یک از این دو صدا در فارسی وجود ندارند، فرد فارسی زبان آن‌ها را به ت و ز تبدیل کرده و تلفظ می‌کند.

به عنوان یک مثال دیگر صدای W را د نظر بگیرید. بسیار آن را مثل V تلفظ می‌کنند؛ در صورتی که این صدا با گرد شدن حالت دهان و نزدیک شدن لب‌ها به یکدیگر تولید می‌شود؛ اما V یک همخوان لبی دندانی است و از اتصال لب پایین با دندان‌های بالا ساخته می‌شود.

مثال ملموس دیگر R است. نحوه‌ی تلفظ R در فارسی و انگلیسی متفاوت است. صدای آر در انگلیسی با برگشت زبان در دهان ساخته می‌شود اما در فارسی کافی است نوک زبان ناحیه‌ی پیشکام در دهان را لحظه‌ای لمس کند.

اینها تنها مثال‌هایی در بین صامت‌ها یا همخوان‌ها بودند؛ مصوت‌ها یا واکه‌ها نیز فارسی و انگلیسی تفاوت‌هایی دارند. مثلا در فارسی معیار خبری از شوا نیست. شوا در انگلیسی یک مصوت خنثی است. یعنی لب‌ها نه جمع نه باز و نه گشاده هستند. صرفا یک صدای خنثی از حنجره تلفظ می‌شود: ما چنین چیزی در فارسی نداریم؛ اما باید هنگام گویندگی انگلیسی بتوانیم آن را ادا کنیم.

انگلیسی آمریکایی یا بریتانیایی

در گویندگی انگلیسی اهمیتی ندارد که لهجه‌ی انگلیسی آمریکایی را به کار ببرید یا از انگلیسی بریتانیایی استفاده کنید. هرکس ممکن است بسته به علاقه و آموزشی که دیده است یکی از این دو لهجه را به کار بگیرد. در واقع مهم همین است که تنها یکی از این دو لهجه مورد استفاده قرار بگیرند؛ نه ترکیبی از هر دو. تصور کنید گوینده‌ی خبر تلویزیون در حین خواندن خبر فارسی برخی لغات را افغانستانی تلفظ کند. موضوع همین‌قدر خنده دار است. پس سعی کنید همواره دیکشنری مخصوص لهجه‌ی خود را داشته باشید و اگر تلفظ لغتی را نمی‌دانید آن را به لهجه‌ی تخصصی خودتان یاد بگیرید.

توجه به تکیه (stress) در لغات و جملات

همان‌طور که احتمالا می‌دانید هر لغت دارای یک تکیه‌ی اصلی است. علاوه بر اینکه باید هنگام تلفظ لغات، تکیه‌ی لغات را درست ادا کنید، باید بدانید که جمله نیز دارای ارکانی است که موکدتر ادا می‌شوند. توجه به تکیه در جملات انگلیسی به اندازه‌ی تکیه‌ی لغات مهم است و از نکات کلیدی گویندگی انگلیسی محسوب می‌شود.

به جمله‌ی ساده‌ی Ali broke the window. توجه کنید. در مورد تکیه‌ی لغات نیازی به توضیح نیست که تمامی اجزای آن روی سیلاب اول تکیه می‌گیرند؛ اما بیایید وضعیت تکیه در جمله را بررسی کنیم.

شما می‌توانید بر اساس موقعیت و علت ادای این جمله تکیه‌ی آن را جابجا کنید. این جابجایی تکیه هر بار منظور شما از بیان جمله را تغییر می‌دهد. مثلا اگر در بیان این جمله تکیه را روی Ali بگذارید، منظورتان این است که عامل شکستن پنجره علی بوده است نه کس دیگر.

حالا اگر تکیه‌ی جمله را به broke منتقل کنیم، تاکیدمان روی عمل انجام شده است. در واقع می‌خواهیم این خبر را بدهیم که علی چه بلایی سر پنجره آورد.

نهایتا با قرار دادن تکیه روی window احتمالا قصد داریم که بگوییم علی پنجره را شکست نه در یا چیز دیگری را. پس کاری که باید به عنوان گوینده یا کسی که این جمله را برای دیگران می‌خواند انجام دهید این است که ابتدا تحلیل کنید هدف از خواندن این جمله چیست.

البته تعدادی نکته‌ی کلی در محل قرارگیری تکیه در جمله وجود دارد. مثلا این که اگر جمله منفی باشد عنصر منفی کننده که می‌تواند فعل کمکی یا modal باشد با تأکید بیشتری ادا می‌شود؛ اما بسیاری از تکیه‌گذاری‌ها کاملا متکی به متن است. پس اولا باید در حین خواندن متن انگلیسی معنای آن را متوجه شوید؛ ثانیا باید بر اساس معنای خبری که می‌خوانید تکیه‌ی ارکان آن را تعیین و رعایت کنید.

روان خوانی انگلیسی به طور صحیح

نیازی به اشاره نیست که روان‌خوانی یک اصل مهم در گویندگی انگلیسی است. برای خواندن هرچه روان‌تر اخبار باید تمرین زیادی انجام دهید. دقت داشته باشید که اگر تمریناتی که انجام می‌دهید، اشتباه باشد شرایط را برایتان سخت‌تر خواهد کرد. معمولا یاد گرفتن چیزی برای اولین بار راحت‌تر از یاد گرفتن چیزی است که یک بار آن را به اشتباه یاد گرفته‌اید و مدل اشتباه ملکه‌ی ذهنتان شده است. پس سعی کنید حتما به کلاس انگلیسی بروید و روان‌خوانی انگلیسی را زیر نظر استاد تمرین کنید.

در سطوح بالای روان‌خوانی فرد قادر خواهد بود با نگاه کردن به وسط یک خط نوشته، ابتدا تا انتهای آن را بخواند. اما این فقط خواندن نیست که اهمیت دارد؛ بلکه شما باید بتوانید درست بخوانید. درست خواندن علاوه بر رعایت تکیه‌ی لغات و جملات، سکوت‌های به موقع را نیز شامل می‌شود. مکث‌های کوتاه هنگام دیدن comma یا معادل فارسی آن ویرگول و مکث‌های بلندتر در پایان جملات اهمیت ویژه‌ای دارند.

جمع‌بندی

اگر به گویندگی انگلیسی علاقه دارید، برای این هدف وقت بگذارید. بلد بودن انگلیسی تنها اساس کار است. باید سعی کنید با انجام تمرینات زیاد لهجه‌ی خود را به انگلیسی‌زبانان نزدیک کنید. باید در عناوین خبری مختلف دایره‌ی واژگان خود را گسترش دهید. باید بتوانید در عین روان‌خوانی به موقع مکث کنید. باید همزمان با خواندن متن معنای آن را درک کنید و تکیه‌گذاری‌ها را بر این مبنا انجام دهید.